Η ανάγνωση είναι ταξίδι πάνω στο χρόνο, τη γνώση και τον ίδιο μας τον εαυτό. Αυτή την εβδομάδα, επανεξερευνούμε πέντε βιβλία που διασχίζουν τέσσερις ηπείρους – από την αρχαία Σπάρτη ως τη σύγχρονη καθημερινότητα, από το προσωπικό καταφύγιο ως την συλλογική εμπειρία – με κοινό άξονα την αναζήτηση και την κατανόηση. Ας ξεκινήσουμε με τα βιβλία της εβδομάδας …

“Οι Είλωτες”, του Jean Ducat (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης) 
Ο ιστορικός Jean Ducat ανασυστήνει τη ζωή των ειλώτων, των καλλιεργητών-δούλων της αρχαίας Σπάρτης, με ακαδημαϊκή ακρίβεια και ανθρωπιστική ευαισθησία. Όχι απλά σαν στοιχεία σε ένα παρελθόν, αλλά ως ανθρώπους με ιστορία, πόνο και αντίσταση. Η έξοχη μετάφραση της Μ. Τριανταφύλλου, η κριτική ανάγνωση των πηγών και η σύγχρονη ανάγνωση των εκμεταλλευμένων αυτού του κόσμου καθιστούν το συγκεκριμένο βιβλίο μία σημαντική τομή πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα που έχει απασχολήσει πολλούς ιστορικούς στο πέρασμα των χρόνων. 

“Το Καταφύγιο”, της Sarah Pearse (Eκδόσεις Ψυχογιός) 
Μία εξειδικευμένη συγγραφέας αστυνομικών θρίλερ παγκόσμιας απήχησης, η Pearse μας εξαπατά με την αίσθηση ασφάλειας — μέχρι να κλειδωθούμε μαζί με τους ήρωες στο καταφύγιο, όπου τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Συνδυάζει τη φόρμουλα μυστηρίου, τη ψυχοκοινωνική ένταση και σκηνικό μίας μάζας υπό του μηδενός που σου παγώνει το αίμα. “Η ντετέκτιβ Έλιν Γουόρνερ φτάνει στο ίδιο πάρκο, έτοιμη να αφεθεί στην αχανή ερημιά του, κι εκεί ακούει για την εξαφάνιση της Κίερ και ανακαλύπτει έναν μυστηριώδη χάρτη. Οι ελάχιστοι ξένοι που ζουν σε ένα απομονωμένο κάμπινγκ υψώνουν τείχη μπροστά στις ερωτήσεις της Έλιν και η άγρια ομορφιά του πάρκου αρχίζει να γίνεται απειλητική.
Η Έλιν πρέπει να ξεμπερδέψει τα στοιχεία για να μάθει τι πραγματικά συνέβη στην Κίερ. Αλλά όταν ακολουθείς ένα ίχνος, πρέπει να φυλάς τα νώτα σου… Μετά το ατμοσφαιρικό ΣΑΝΑΤΟΡΙΟ και το ανατριχιαστικό ΘΕΡΕΤΡΟ, η Έλιν Γουόρνερ βρίσκει επιτέλους στο ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ τις απαντήσεις που αναζητούσε με πείσμα αλλά και με κίνδυνο της ζωής της”. 

“Κοίτα τα φώτα, αγάπη μου”, της Annie Ernaux (Εκδόσεις Μεταίχμιο) 
Η ρουτίνα αποκαλύπτεται: Η νικήτρια του Νόμπελ Λογοτεχνίας 2022, Ernaux μεταμορφώνει το συνηθισμένο – μια επίσκεψη στο σουπερμάρκετ – σε έναν μεγάλο καθρέφτη συλλογικών επιθυμιών, αναγκών και ταυτότητας. Με την πένα της επαναφέρει το κοινό στην καρδιά του καθημερινού και το κάνει να αποσυνθέσει την κοινότητα σε κραδασμούς ενσυναίσθησης. “Να κρατήσω, επιπλέον, μέσα μου σκέψεις, αισθήματα, συγκινήσεις που μόνο εδώ αναδύονται, σε αυτό τον χώρο όπου συγκεντρώνονται οι περισσότεροι από τους «διαφορετικούς ομοίους» μου, όπου το «ζούμε μαζί», αυτή η κενή επωδή, αποκτά μια σωματική, ορατή πραγματικότητα”.

“Η Τέχνη της Ξεκούρασης”, της Claudia Hammond (Εκδόσεις Brainfood) 
Η Hammond αποστομώνει την παρεξήγηση. Ξεκούραση δεν είναι ύπνος – είναι επιστήμη, συνειδητότητα, τεχνική. Με ασκήσεις, θεωρία και χιούμορ μας δείχνει πως να μετατρέψουμε το σταμάτα-να-αναπνέεις σε ολοκληρωμένη μέθοδο ζωής.
Πρόκειται για έναν οδηγό που ξέρει όχι απλά τη θεωρία, αλλά τη μετατρέπει σε καθημερινό βίωμα. “Στην εποχή µας, η πολυάσχολη καθηµερινότητα έχει γίνει κάτι σαν παράσηµο. Ένας σύγχρονος τίτλος τιµής, που όµως… µας εξουθενώνει και µας εξαντλεί. Ίσως ήρθε η στιγµή να αντιµετωπίσουµε την ξεκούραση όχι ως περιττή πολυτέλεια, αλλά ως ουσιαστικό µέσο φροντίδας του εαυτού µας. Αντλώντας στοιχεία από την έρευνα The Rest Test, τη µεγαλύτερη µελέτη που έγινε ποτέ για την ξεκούραση, µε τη συµµετοχή 18.000 ανθρώπων από 135 χώρες, η Claudia Hammond µας εξηγεί πώς η ξεκούραση είναι ο τρόπος να ηρεµούµε το µυαλό µας, να αποφορτιζόµαστε και να ανακτούµε δυνάµεις”. 

“Ο Αλχημιστής”, του Paulo Coelho (Εκδόσεις Κλειδάριθμος) 
Ένα διαχρονικό παραμύθι ενηλικίωσης που παρά τα χρόνια και τα εκατομμύρια πωλήσεων, ακόμα μιλάει στην ψυχή εκείνων που αναζητούν νόημα. Η νέα μετάφραση, απλή και μεστή, επανενεργοποιεί τη μαγεία της ιστορίας. Μοιάζει με παλιό φίλο που τον ανακαλύπτεις με νέα μάτια, κάθε φορά που τον ανοίγεις.

Αυτή η πεντάδα επιλογών αντιπροσωπεύει το εύρος του τι μπορεί να προσφέρει η ευρεία γκάμα μίας βιβλιοθήκης: Από τη σκληρή πραγματικότητα της Σπάρτης και την εγγύτητα στην ψυχική ένταση μέχρι τη δημιουργία νοημάτων μέσα από τη ρουτίνα, τον διαλογισμό και το παραμύθι. Στο διάβα μας μέσα από αυτές τις σελίδες, βλέπουμε τον εαυτό μας, είτε μέσα από τον ιστορικό φακό, είτε μέσα από το ειδικό βάθος της ψυχής, είτε μέσα από την απλότητα μιας καθημερινής συνήθειας. 

 

 

➪ Ακολουθήστε το OLAFAQ στο Facebook, Bluesky και Instagram.