Η σύνδεση του ανθρώπου με τη φύση αποτελεί μία εγγενή ανάγκη που όμως έχει καταπιεστεί από την εξέλιξη των αστικοκεντρικών κοινωνιών και την ιδέα της επικράτησης του ανθρώπου ως το κυρίαρχο είδος. Μεγάλος όγκος ερευνών καταγράφει τις θετικές επιπτώσεις της φύσης στην ανθρώπινη άνθηση – την κοινωνική, ψυχολογική και συναισθηματική ζωή μας.

Αυτή την αρχέγονη ανάγκη μας για σύνδεση με τη φύση και την αποδοχή του κόσμου που μας περιβάλλει έχει τοποθετήσει στο επίκεντρο του έργου του ο ONIRO, ένας νεαρός καλλιτέχνης του δρόμου που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Atina της Ιταλίας. Γεννημένος το ’91, άρχισε να ζωγραφίζει σε τοίχους το 2005, σχεδόν ενστικτωδώς, χωρίς να έχει ακριβή ιδέα για την τέχνη του δρόμου. Το ONIRO είναι ο αναγραμματισμός του πραγματικού του ονόματος, αλλά είναι επίσης μια σαφής αναφορά στη μυθολογία και τον αγγελιοφόρο των ονείρων. «Το έργο μου – μας λέει – είναι πολύ εμπνευσμένο από τον ονειρικό κόσμο που ανοίγει άπειρα μονοπάτια προς την ανακάλυψη του εαυτού μέσα από ένα μείγμα εικόνων και αισθήσεων που μας μιλούν με ένα συμβολικό κλειδί». Αναφέρει στην εφημερίδα Il Messaggero.

Το 2022, ο ONIRO ολοκλήρωσε μια φιλόδοξη σειρά που συνδέει τρεις γειτονικές κοινότητες κατά μήκος της Via Aurelia, μιας αρχαίας ρωμαϊκής αρτηρίας στην Ιταλία που κατασκευάστηκε γύρω στο 241 π.Χ. που παραμένει μια πολυσύχναστη εμπορική οδός σήμερα. «Κάθε τοιχογραφία είναι απαραίτητο μέρος για τις υπόλοιπες, όπως τα όργανα που σχηματίζουν έναν οργανισμό και που στο σύνολό τους έχει μεγαλύτερη αξία από το άθροισμα των επιμέρους μερών», λέει ο καλλιτέχνης σύμφωνα με το Colossal.

Η φύση είναι σταθερό στοιχείο στα εντυπωσιακά έργα του ONIRO.

Νερό, φυτά, ζώα «εισβάλλουν» στις πόλεις, χρωματίζοντας με ζωή τις προσόψεις των κτιρίων και τους τοίχους εγκαταλελειμμένων κτιρίων. Διεκδικούν ξανά το χώρο τους σαν σε μια «αποστολή» ενάντια στην υπερκατασκευή και την παραμόρφωση στην οποία η φύση κερδίζει.

Τα έργα του ενσαρκώνουν την ανάγκη για μία αρμονική συμβίωση με τον κόσμο που μας περιβάλλει: φροντίζουμε τα μέρη που ζούμε για να φροντίζουμε τον εαυτό μας. Η δύναμη της φύσης υπερβαίνει τις ανθρώπινες ιστορίες, γίνεται οικουμενική, απελευθερώνοντας τους εαυτούς μας από το περιττό και μας ωθεί να ακολουθήσουμε ένα πιο συμπεριληπτικό τρόπο ζωής. Έναν τρόπο ζωής που θα συνυπολογίζει κάθε έμβιο ον, θα αποδέχεται τη διαφορετικότητα και θα ανοίγει διάπλατα καρδιές και μάτια μακριά από προκαταλήψεις και στερεότυπα.«Για κάθε τοίχο που ανεβαίνει υπάρχει κάποιος έτοιμος να τον γκρεμίσει. Οι τοίχοι είναι φραγμοί αλλά μπορούν να γίνουν γέφυρες, κενά διαστάσεων που μας κάνουν να ταξιδέψουμε μακριά χάρη ».

«Η συνάντηση με άλλους μπορεί να γίνει μια ευκαιρία να γνωρίσεις τον εαυτό σου», εξηγεί ο Oniro στο Instagram στη φωτογραφία μιας τοιχογραφίας που απεικονίζει έναν άνθρωπο να κρατά έναν καθρέφτη. «Στη συνάντηση γίνεται σύγκριση, ανακαλύπτουμε τα όριά μας και τις δυνάμεις μας, επηρεαζόμαστε ο ένας τον άλλον και εμπλουτιζόμαστε εσωτερικά. Η σύγκριση μας επιτρέπει να αντιληφθούμε τον άλλο ως καθρέφτη. Αν ο καθρέφτης λερωθεί από τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις μας, η αντιληπτική ποιότητα μειώνεται και πέφτουμε σε κατάσταση άγνοιας, αλλά αν είναι καλά γυαλισμένος και τον παρατηρήσουμε με ανοιχτή καρδιά, ανοίγει ο δρόμος προς τη σοφία». 

«Αρκεί να έχουμε μια πανοραμική θέα του πλανήτη για να συνειδητοποιήσουμε την επίδραση που έχουν οι άνθρωποι στο περιβάλλον που τους φιλοξενεί. Αυτό που φαίνεται να βλέπουμε είναι ένα παράσιτο που αποικίζει τη γη, που επεκτείνεται μέχρι να εξαντληθούν οι πόροι και κυρίως χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η ευθραυστότητα των οικοσυστημάτων που διακυβεύονται», αναφέρει σε μία ανάρτησή του στο Instagram δείχνοντας μία τοιχογραφία που έχει ένα τεράστιο αποτύπωμα πόλης στη φύση που σχηματίζει μία παλάμη.

Μια από τις τοιχογραφίες του ONIRO δείχνει ένα δέντρο που έχει το σχήμα ανθρώπινης καρδιάς. «Στον σκοτεινό και μυστηριώδη κόσμο που ζούμε, αναζητώ λάμψεις φωτός στις ψυχές ανάμεσα στα ζώα. Βυθίζω ρίζες στο κέντρο της Γης για να θρέψω την καρδιά και το μυαλό μου, κλαδιά χαϊδεύουν τα αστέρια. Καλλιεργώντας την αλήθεια, το χούμους της ανθρωπότητας, θα μαζευτούμε γύρω από τα απαραίτητα για να γίνουμε ένα δάσος ανθρώπων».

Στο «Coltivazione del Sé», ή «αυτοκαλλιέργεια», μια ανθρώπινη μορφή αναδύεται από τα φύλλα και τις σκιές ενός φυτού που αναπτύσσεται, σε μια τοιχογραφία σε ένα εργαστήριο επεξεργασίας ελαιολάδου.

«Στις αόρατες υφές της ουσίας μας υπάρχει επιτακτική ανάγκη να εκδηλώσουμε τη μοναδικότητά μας. Ονειρεύομαι μια πραγματικότητα στην οποία ο καθένας μπορεί να αισθάνεται ελεύθερος να γίνει ο εαυτός του βρίσκοντας τον δικό του ρόλο στον κόσμο, καλλιεργώντας τις δικές του ικανότητες και ποικιλομορφία, απαραίτητα για τον πλούτο του κοινωνικού οικοσυστήματος» αναφέρει ο ONIRO στο λογαριασμό του στο Instagram.

 

«Μου αρέσουν όλα τα έργα μου -ομολογεί- αλλά αν έπρεπε να διαλέξω ένα ίσως θα ήταν το “Negli occhi c’è il cosmo” (Στα μάτια υπάρχει ο Κόσμος) που βρίσκεται στην Ατίνα σε μια εγκαταλειμμένη χαρτοποιία κοντά στο ποτάμι. Απεικονίζει ένα ανθρώπινο μάτι να βγαίνει από τον τοίχο, μέσα σε αυτό μπορείτε να δείτε το σύμπαν. Είναι μια απλή αλλά συνάμα διεισδυτική ιδέα, είναι το μάτι της συνείδησης που μας ωθεί να κοιτάξουμε μέσα μας και να εξερευνήσουμε το μεγάλο μυστήριο που είμαστε. Το μάτι επανέρχεται συχνά στα έργα μου και το ζωγραφίζω εδώ και καιρό, σχεδόν ασυνείδητα. Πιστεύω ότι εκτός από τον έντονο συμβολισμό του, είναι ένα πολύ αποτελεσματικό στοιχείο που μιλάει με οικείο τρόπο στον παρατηρητή, όπως μιλούν με το βλέμμα δύο εραστές ή δύο αληθινοί φίλοι».

➸ ΙΝΦΟ για το σκονάκι σου: Instagram | Behance

 

 

Ακολουθήστε το OLAFAQ
στο Google News