Ο Αντώνης Βαβαγιάννης, το φυσικό πρόσωπο πίσω από την περσόνα του Κουραφέλκυθρου. Eίναι η «ψυχή του πάρτι» και εμπνευστής του «παίχτε πανκ». Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1981 και σχεδίαζε από πάντα. Από μικρός θαύμαζε τη Μαφάλντα, τους Κάλβιν και Χομπς, και τον Ισοβίτη. Είναι δάσκαλος στο επάγγελμα, και αν και χρησιμοποιεί συχνά το σκίτσο ως μέσο διδασκαλίας, δεν θεωρεί ότι είναι κάποιου είδους Μαίρη Πόππινς που μπαίνει στην τάξη και κάνει δεκαδικά κλάσματα σε κόμιξ ντυμένος Πανοραμίξ. Ο ίδιος αγαπά τα existential comics και το μεγάλο του όνειρο είναι να φτιάξει ένα επιτραπέζιο. Αυτή τη στιγμή κάνει γελοιογραφία που ονομάζεται «εντωμεταξύ στη γη», όπου καταπιάνεται με την επικαιρότητα. Τις ώρες που δεν κάνει τους άλλους να κλαίνε από τα γέλια, κάνει τους άλλους να κλαίνε κανονικά, καθώς γράφει μελαγχολική μουσική που εκφράζει ένα άλλο κομμάτι του που απέχει κατά πολύ από την Κουραφελκυθρική του εικόνα· εξ ου και το όνομα του νέου του μουσικού πρότζεκτ, «Other Me». Μπορείτε να τον συναντήσετε από κοντά στην πλατεία Κλαυθμώνος 15-17 Απριλίου στο Comicdom Con Athens 2022, να προμηθευτείτε τα βιβλία του, και να εντρυφήσετε στον υπερρεαλιστικό και περίεργο κόσμο του.
– Καλησπέρα, θα ήθελες να μας συστηθείς; Να ξεκινήσεις την ιστορία σου απ’ όπου θες εσύ.
Είμαι ο Αντώνης, γεννήθηκα στην Αθήνα το 1981 και μου αρέσει να ασχολούμαι με πολλά και διαφορετικά πράγματα. Αν και μεγαλώνοντας πίστευα ότι σίγουρα αυτό με το οποίο θα ασχολιόμουν περισσότερο ήταν η μουσική, τελικά κατέληξα να είμαι κυρίως γνωστός από ένα μικρό, περίεργο, αλλόκοτο κομιξάκι που ονομάζεται Κουραφέλκυθρα.
– Πότε ξεκίνησες να σχεδιάζεις;
Σχεδίαζα από πάντα (ναι ξέρω δεν πολυφαίνεται). Φαντάζομαι ότι ήμουν πολύ βολικός για τους γονείς μου γιατί όπου πήγαιναν μπορούσαν να μου δώσουν ένα μπλοκ και ένα μολύβι και να ασχολούμαι για ώρες. Ήδη στην Δευτέρα δημοτικού, σε συνεργασία με έναν συμμαθητή μου φτιάξαμε το πρώτο μας κόμικ, το οποίο δυστυχώς δεν είναι κάτι που μπορώ να μοιραστώ γιατί κατά κύριο λόγο μέσα σ’αυτό κοροϊδεύαμε τους συμμαθητές μας.
– Πότε αποφάσισες να ασχοληθείς «πιο συστηματικά;
Όταν ο Σπύρος Δερβενιώτης ανακάλυψε σε ένα site που είχα τότε, το vamvax, ένα κόμικ που λεγόταν «ο Φωτογράφος». Μια τελείως σουρεάλ ιστορία για έναν τύπο που τον δαγκώνει ένας φωτογράφος και αποκτά υπερδυνάμεις. Προσφέρθηκε να το εικονογραφήσει (εγώ το είχα σχεδιάσει μόνο με μολύβι) και ήταν η πρώτη επίσημη έκδοση με το όνομά μου στο σενάριο. Ακολούθησε και δεύτερο τεύχος, αλλά εγώ σιγά σιγά ήθελα να βγάλω και κάτι στο θα έκανα και το σχέδιο. Κι έτσι προέκυψαν τα Κουραφέλκυθρα.
– Πώς προέκυψε το όνομα-λογοπαίγνιο «Κουραφέλκυθρα;»
Μου ήρθε σε ένα όραμα.
– Γνωρίζω ότι το κύριο σου επάγγελμα είναι δάσκαλος. Χρησιμοποιείς το σκίτσο ως μέσο διδασκαλίας.
Και ναι και όχι. Το χρησιμοποιώ αρκετά συχνά και αρέσει πολύ στα παιδιά, καθώς και προσπαθώ να τα εμπλέξω και στα ίδια να το χρησιμοποιήσουν σαν εργαλείο μάθησης. Αυτό δεν σημαίνει ότι είμαι ενός είδους Μαίρη Πόππινς που μπαίνει στην τάξη και κάνει δεκαδικά κλάσματα σε κόμιξ ντυμένος Πανοραμίξ. Είναι απλά άλλη μια μέθοδος που χρησιμοποιώ για να κάνω ενδιαφέρον το μάθημα κάποιες φορές.
– Ακολουθείς μια ιδιαίτερη φόρμα στα σχέδια σου, συνήθως σύντομα, με λίγα καρέ, γιατί αυτό;
Είναι η κλασική συνταγή του κόμικ στριπ και προέρχεται από κόμικ που διάβαζα και θαύμαζα μικρός όπως η Μαφάλντα, οι Κάλβιν και Χομπς, ή ο Ισοβίτης. Τα Κουραφέλκυθρα αρχικά είχαν βασιστεί όμως σε ένα άλλο κόμικ που λεγόταν «Βαβούρα». Ήταν μια ανθολογία μικρών ιστοριών, όπου κάθε βδομάδα παρακολουθούσες τους ίδιους ήρωες σε μικρές ιστορίες μιας σελίδας και σχεδόν πάντα ήξερες τι θα συμβεί στην κάθε ιστορία. Εκεί βασίστηκα αρχικά για τους χαρακτήρες που επαναλαμβάνονται όπως ο Κλιάφας, ο θείος Αιμίλιος κι η Ζοζεφίνα. Απλά ήθελα αυτό το concept, της Βαβούρας, να το τραβήξω σε κάτι πιο σουρεάλ και περίεργο. Βέβαια σιγά σιγά τα Κουραφέλκυθρα πήραν τη δική τους ζωή και πλέον, είναι αρκετά πιο συχνό τα κόμικ στριπς μου να είναι τελείως ανεξάρτητα από συγκεκριμένους χαρακτήρες.
– Ποια η σχέση με τη μουσική και πως αυτή η ενασχόλησή σου συνδέεται με τα κόμικς σου;
Μεγαλώνοντας ήμουν σίγουρος ότι θα ασχοληθώ με τη μουσική. Είχα πολλά πράγματα που με τράβαγαν, όπως τα κόμιξ, τα αθλήματα, το σινεμά κλπ. αλλά θεωρούσα δεδομένο ότι το νούμερο 1 ήταν η μουσική. Και πράγματι την είχα προτεραιότητα για πολύ μεγάλο κομμάτι της ζωής μου. Ειδικά τα πρώτα χρόνια που έπαιζα με τους Empty Frame, μια μπάντα με την οποίο παίξαμε και γράψαμε μερικά πάρα πολύ ωραία κομμάτια και με τους υπόλοιπους Empty Frame, αν και λόγω έλλειψης χρόνου δεν παίζουμε πια μαζί, είμαστε πολύ αγαπημένοι φίλοι. Πρόσφατα (επειδή οκ δεν ασχολούμαι τόσο όσο παλιά, αλλά το μικρόβιο το έχω ακόμα) έβγαλα μερικά κομμάτια που έγραψα μόνος μου, σαν προσωπικό μουσικό project με τον τίτλο Other Me. Γενικά δεν την συνδέω κάπως με τα κόμικ μου. Η μουσική που γράφω είναι αρκετά πιο μελαγχολική και απευθύνεται σε αυτό το κομμάτι του εαυτού μου που θέλω κάπως να εκφράσω. Τα κόμιξ πηγάζουν από μια άλλη πλευρά. Εξ ου και το όνομα «Other Me».
– Τα social έχουν βοηθήσει τα κόμικς γενικά ή όχι;
Σίγουρα έχουν βοηθήσει τα comic strips. Δηλαδή τις μικρές ιστορίες. Για τις πιο μεγάλες ιστορίες δεν νομίζω ότι μπορούν να βοηθήσουν ιδιαίτερα, γιατί τα social λειτουργούν με το πολύ άμεσο. Ο άλλος θα αφιερώσει πολύ λίγο χρόνο σε αυτό και μετά θα σκρολάρει παρακάτω. Τα Κουραφέλκυθρα βέβαια οφείλουν την δημοφιλία τους σε μεγάλο βαθμό στα social media. Αλλά ελπίζω ότι πάνε λίγο παραπάνω. Δηλαδή οκ το μαθαίνεις γιατί πιθανώς το πέτυχες τυχαία σκρολάροντας ενώ ήσουν στην τουαλέτα, αλλά σε τραβάει αρκετά να δεις περισσότερα. Αν κρίνω από το γεγονός ότι ο κόσμος αγοράζει τα βιβλία, παρόλο που έχει πρόσβαση στα κόμιξ δωρεάν από τα social, μάλλον το έχω πετύχει αυτό. Δηλαδή να φτιάξω μια σχέση που ξεπερνάει το στιγμιαίο virality των social media με το κοινό των Κουραφέλκυθρων.
– Ποιες αναφορές έχεις από ξένους και Έλληνες δημιουργούς; Προσωπικά τα στριπάκια σου μου θυμίζουν τα existential comic, κι έχω παρατηρήσει ότι κατά καιρούς και εσύ έχεις χρησιμοποιήσει φιγούρες της φιλοσοφίας.
Ναι το αγαπώ το existential comic, αν και δεν το παρακολουθώ και τόσο πολύ. Οι μεγαλύτερες επιρροές μου θα έλεγα ότι είναι ο Quino, ο Gosciny, o Αρκάς, ο Gary Larson και από πιο σύγχρονα κόμιξ το Hark! A Vagrant! Της Kate Beaton και το Nedroid.
– Δεν θα έλεγε κάποιος πώς κάνεις στρατευμένη τέχνη ή γελοιογραφία. Όμως είναι εμφανές πως κάνεις πολιτικό σχολιασμό. Ποια είναι σχέση της γελοιογραφίας με τα κοινωνικά κινήματα και τον κοινωνικό σχολιασμό για σένα;
Αυτή τη στιγμή κάνω και γελοιογραφία, δηλαδή επικαιρότητα, σε ένα ξεχωριστό κόμικ που ονομάζεται «εντωμεταξύ στη γη». Πράγμα που μπερδεύει ακόμα περισσότερο τους αναγνώστες μου γιατί τους κάνει να παραψάχνουν πολιτικούς παραλληλισμούς και στα Κουραφέλκυθρα. Γενικά στα Κουραφέλκυθρα δεν θέλω να ακολουθώ την επικαιρότητα. Θέλω να μπορείς να τα διαβάσεις σε 10, 20 χρόνια και να’ναι το ίδιο. Από κει και πέρα, ναι, σίγουρα η στάση σου απέναντι στα πράγματα είναι αδύνατον να μη βγει κάποιες φορές. Αλλά θέλω να διατηρήσω και τη σχέση μου με την απόλυτη γελοιότητα και την μη ύπαρξη δεύτερου βαθύτερου επιπέδου και ανάγνωσης, στα οποία είναι τόσο εθισμένο το ελληνικό κοινό.
– Τι άλλα πρότζεκτ κάνεις; Με τι άλλο δημιουργικό ασχολείσαι ή έχεις στα σκαριά;
Το μεγάλο μου όνειρο είναι να φτιάξω ένα επιτραπέζιο. Το’χω γενικά στο μυαλό μου αλλά δεν έχω κάτι πολύ συγκεκριμένο. Πρόσφατα έκανα και μια πρωταπριλιάτικη φάρσα μαζί με το Cinobo, ότι θα βγάλουμε animated σειρά Κουραφέλκυθρων (με τον Σπύρο Μπιμπίλα ως φωνή του κύριου Κλιάφα και την Χρύσα Ρώπα να παίζει τον εαυτό της) και πήρε τόσο θετικές αντιδράσεις (αν και ψέμα) που έχω αρχίσει να το σκέφτομαι σοβαρά. Σε πιο προσγειωμένα σχέδια, σίγουρα θα συνεχίσω τα κόμιξ και τις γελοιογραφίες και να γράφω μουσική. Ίσως και κάποιο live κάποια στιγμή; Γιατί όχι.
– Τα σχέδια σου τα βρίσκουμε και σε ένα προϊόν μπίρας. Αυτό πώς προέκυψε; Θες να μας πεις πώς πήρες την απόφαση ή πώς ήρθε η ιδέα πίσω από αυτό;
Αυτό δεν ήταν δική μου ιδέα και δεν θα το σκεφτόμουν από μόνος μου. Ευτυχώς υπάρχει ο Λουκάς και η Midnight Circus με την οποία έχουμε βγάλει μαζί 4 πλέον διαφορετικές μπύρες, η καθεμία με ετικέτα από τα Κουραφέλκυθρα που της ταιριάζει.
– Θα ήθελες να μοιραστείς κάτι άλλο μαζί μας;
Πρώτον να προσκαλέσω όλους τους αναγνώστες σας στη μεγάλη γιορτή των κόμικ, το Comicdom Con Athens 2022 στην πλατεία Κλαυθμώνος 15-17 Απριλίου και δεύτερον, να πω σε όσους δεν με ακολουθούν στο Instagram ότι πέρα από τα κόμιξ, τα τελευταία χρόνια το προφίλ μου φιλοξενεί κουΐζ με ερωτήσεις πάνω στα πιο cult θέματα που μπορώ να ξεθάψω από το ίντερνετ. Δοκιμάστε τα!
Ο Αντώνης Βαβαγιάννης, το φυσικό πρόσωπο πίσω από την περσόνα του Κουραφέλκυθρου. Eίναι η «ψυχή του πάρτι» και εμπνευστής του «παίχτε πανκ». Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1981 και σχεδίαζε από πάντα. Από μικρός θαύμαζε τη Μαφάλντα, τους Κάλβιν και Χομπς, και τον Ισοβίτη. Είναι δάσκαλος στο επάγγελμα, και αν και χρησιμοποιεί συχνά το σκίτσο ως μέσο διδασκαλίας, δεν θεωρεί ότι είναι κάποιου είδους Μαίρη Πόππινς που μπαίνει στην τάξη και κάνει δεκαδικά κλάσματα σε κόμιξ ντυμένος Πανοραμίξ. Ο ίδιος αγαπά τα existential comics και το μεγάλο του όνειρο είναι να φτιάξει ένα επιτραπέζιο. Αυτή τη στιγμή κάνει γελοιογραφία που ονομάζεται «εντωμεταξύ στη γη», όπου καταπιάνεται με την επικαιρότητα. Τις ώρες που δεν κάνει τους άλλους να κλαίνε από τα γέλια, κάνει τους άλλους να κλαίνε κανονικά, καθώς γράφει μελαγχολική μουσική που εκφράζει ένα άλλο κομμάτι του που απέχει κατά πολύ από την Κουραφελκυθρική του εικόνα· εξ ου και το όνομα του νέου του μουσικού πρότζεκτ, «Other Me». Μπορείτε να τον συναντήσετε από κοντά στην πλατεία Κλαυθμώνος 15-17 Απριλίου στο Comicdom Con Athens 2022, να προμηθευτείτε τα βιβλία του, και να εντρυφήσετε στον υπερρεαλιστικό και περίεργο κόσμο του.
– Καλησπέρα, θα ήθελες να μας συστηθείς; Να ξεκινήσεις την ιστορία σου απ’ όπου θες εσύ.
Είμαι ο Αντώνης, γεννήθηκα στην Αθήνα το 1981 και μου αρέσει να ασχολούμαι με πολλά και διαφορετικά πράγματα. Αν και μεγαλώνοντας πίστευα ότι σίγουρα αυτό με το οποίο θα ασχολιόμουν περισσότερο ήταν η μουσική, τελικά κατέληξα να είμαι κυρίως γνωστός από ένα μικρό, περίεργο, αλλόκοτο κομιξάκι που ονομάζεται Κουραφέλκυθρα.
– Πότε ξεκίνησες να σχεδιάζεις;
Σχεδίαζα από πάντα (ναι ξέρω δεν πολυφαίνεται). Φαντάζομαι ότι ήμουν πολύ βολικός για τους γονείς μου γιατί όπου πήγαιναν μπορούσαν να μου δώσουν ένα μπλοκ και ένα μολύβι και να ασχολούμαι για ώρες. Ήδη στην Δευτέρα δημοτικού, σε συνεργασία με έναν συμμαθητή μου φτιάξαμε το πρώτο μας κόμικ, το οποίο δυστυχώς δεν είναι κάτι που μπορώ να μοιραστώ γιατί κατά κύριο λόγο μέσα σ’αυτό κοροϊδεύαμε τους συμμαθητές μας.
– Πότε αποφάσισες να ασχοληθείς «πιο συστηματικά;
Όταν ο Σπύρος Δερβενιώτης ανακάλυψε σε ένα site που είχα τότε, το vamvax, ένα κόμικ που λεγόταν «ο Φωτογράφος». Μια τελείως σουρεάλ ιστορία για έναν τύπο που τον δαγκώνει ένας φωτογράφος και αποκτά υπερδυνάμεις. Προσφέρθηκε να το εικονογραφήσει (εγώ το είχα σχεδιάσει μόνο με μολύβι) και ήταν η πρώτη επίσημη έκδοση με το όνομά μου στο σενάριο. Ακολούθησε και δεύτερο τεύχος, αλλά εγώ σιγά σιγά ήθελα να βγάλω και κάτι στο θα έκανα και το σχέδιο. Κι έτσι προέκυψαν τα Κουραφέλκυθρα.
– Πώς προέκυψε το όνομα-λογοπαίγνιο «Κουραφέλκυθρα;»
Μου ήρθε σε ένα όραμα.
– Γνωρίζω ότι το κύριο σου επάγγελμα είναι δάσκαλος. Χρησιμοποιείς το σκίτσο ως μέσο διδασκαλίας.
Και ναι και όχι. Το χρησιμοποιώ αρκετά συχνά και αρέσει πολύ στα παιδιά, καθώς και προσπαθώ να τα εμπλέξω και στα ίδια να το χρησιμοποιήσουν σαν εργαλείο μάθησης. Αυτό δεν σημαίνει ότι είμαι ενός είδους Μαίρη Πόππινς που μπαίνει στην τάξη και κάνει δεκαδικά κλάσματα σε κόμιξ ντυμένος Πανοραμίξ. Είναι απλά άλλη μια μέθοδος που χρησιμοποιώ για να κάνω ενδιαφέρον το μάθημα κάποιες φορές.
– Ακολουθείς μια ιδιαίτερη φόρμα στα σχέδια σου, συνήθως σύντομα, με λίγα καρέ, γιατί αυτό;
Είναι η κλασική συνταγή του κόμικ στριπ και προέρχεται από κόμικ που διάβαζα και θαύμαζα μικρός όπως η Μαφάλντα, οι Κάλβιν και Χομπς, ή ο Ισοβίτης. Τα Κουραφέλκυθρα αρχικά είχαν βασιστεί όμως σε ένα άλλο κόμικ που λεγόταν «Βαβούρα». Ήταν μια ανθολογία μικρών ιστοριών, όπου κάθε βδομάδα παρακολουθούσες τους ίδιους ήρωες σε μικρές ιστορίες μιας σελίδας και σχεδόν πάντα ήξερες τι θα συμβεί στην κάθε ιστορία. Εκεί βασίστηκα αρχικά για τους χαρακτήρες που επαναλαμβάνονται όπως ο Κλιάφας, ο θείος Αιμίλιος κι η Ζοζεφίνα. Απλά ήθελα αυτό το concept, της Βαβούρας, να το τραβήξω σε κάτι πιο σουρεάλ και περίεργο. Βέβαια σιγά σιγά τα Κουραφέλκυθρα πήραν τη δική τους ζωή και πλέον, είναι αρκετά πιο συχνό τα κόμικ στριπς μου να είναι τελείως ανεξάρτητα από συγκεκριμένους χαρακτήρες.
– Ποια η σχέση με τη μουσική και πως αυτή η ενασχόλησή σου συνδέεται με τα κόμικς σου;
Μεγαλώνοντας ήμουν σίγουρος ότι θα ασχοληθώ με τη μουσική. Είχα πολλά πράγματα που με τράβαγαν, όπως τα κόμιξ, τα αθλήματα, το σινεμά κλπ. αλλά θεωρούσα δεδομένο ότι το νούμερο 1 ήταν η μουσική. Και πράγματι την είχα προτεραιότητα για πολύ μεγάλο κομμάτι της ζωής μου. Ειδικά τα πρώτα χρόνια που έπαιζα με τους Empty Frame, μια μπάντα με την οποίο παίξαμε και γράψαμε μερικά πάρα πολύ ωραία κομμάτια και με τους υπόλοιπους Empty Frame, αν και λόγω έλλειψης χρόνου δεν παίζουμε πια μαζί, είμαστε πολύ αγαπημένοι φίλοι. Πρόσφατα (επειδή οκ δεν ασχολούμαι τόσο όσο παλιά, αλλά το μικρόβιο το έχω ακόμα) έβγαλα μερικά κομμάτια που έγραψα μόνος μου, σαν προσωπικό μουσικό project με τον τίτλο Other Me. Γενικά δεν την συνδέω κάπως με τα κόμικ μου. Η μουσική που γράφω είναι αρκετά πιο μελαγχολική και απευθύνεται σε αυτό το κομμάτι του εαυτού μου που θέλω κάπως να εκφράσω. Τα κόμιξ πηγάζουν από μια άλλη πλευρά. Εξ ου και το όνομα «Other Me».
– Τα social έχουν βοηθήσει τα κόμικς γενικά ή όχι;
Σίγουρα έχουν βοηθήσει τα comic strips. Δηλαδή τις μικρές ιστορίες. Για τις πιο μεγάλες ιστορίες δεν νομίζω ότι μπορούν να βοηθήσουν ιδιαίτερα, γιατί τα social λειτουργούν με το πολύ άμεσο. Ο άλλος θα αφιερώσει πολύ λίγο χρόνο σε αυτό και μετά θα σκρολάρει παρακάτω. Τα Κουραφέλκυθρα βέβαια οφείλουν την δημοφιλία τους σε μεγάλο βαθμό στα social media. Αλλά ελπίζω ότι πάνε λίγο παραπάνω. Δηλαδή οκ το μαθαίνεις γιατί πιθανώς το πέτυχες τυχαία σκρολάροντας ενώ ήσουν στην τουαλέτα, αλλά σε τραβάει αρκετά να δεις περισσότερα. Αν κρίνω από το γεγονός ότι ο κόσμος αγοράζει τα βιβλία, παρόλο που έχει πρόσβαση στα κόμιξ δωρεάν από τα social, μάλλον το έχω πετύχει αυτό. Δηλαδή να φτιάξω μια σχέση που ξεπερνάει το στιγμιαίο virality των social media με το κοινό των Κουραφέλκυθρων.
– Ποιες αναφορές έχεις από ξένους και Έλληνες δημιουργούς; Προσωπικά τα στριπάκια σου μου θυμίζουν τα existential comic, κι έχω παρατηρήσει ότι κατά καιρούς και εσύ έχεις χρησιμοποιήσει φιγούρες της φιλοσοφίας.
Ναι το αγαπώ το existential comic, αν και δεν το παρακολουθώ και τόσο πολύ. Οι μεγαλύτερες επιρροές μου θα έλεγα ότι είναι ο Quino, ο Gosciny, o Αρκάς, ο Gary Larson και από πιο σύγχρονα κόμιξ το Hark! A Vagrant! Της Kate Beaton και το Nedroid.
– Δεν θα έλεγε κάποιος πώς κάνεις στρατευμένη τέχνη ή γελοιογραφία. Όμως είναι εμφανές πως κάνεις πολιτικό σχολιασμό. Ποια είναι σχέση της γελοιογραφίας με τα κοινωνικά κινήματα και τον κοινωνικό σχολιασμό για σένα;
Αυτή τη στιγμή κάνω και γελοιογραφία, δηλαδή επικαιρότητα, σε ένα ξεχωριστό κόμικ που ονομάζεται «εντωμεταξύ στη γη». Πράγμα που μπερδεύει ακόμα περισσότερο τους αναγνώστες μου γιατί τους κάνει να παραψάχνουν πολιτικούς παραλληλισμούς και στα Κουραφέλκυθρα. Γενικά στα Κουραφέλκυθρα δεν θέλω να ακολουθώ την επικαιρότητα. Θέλω να μπορείς να τα διαβάσεις σε 10, 20 χρόνια και να’ναι το ίδιο. Από κει και πέρα, ναι, σίγουρα η στάση σου απέναντι στα πράγματα είναι αδύνατον να μη βγει κάποιες φορές. Αλλά θέλω να διατηρήσω και τη σχέση μου με την απόλυτη γελοιότητα και την μη ύπαρξη δεύτερου βαθύτερου επιπέδου και ανάγνωσης, στα οποία είναι τόσο εθισμένο το ελληνικό κοινό.
– Τι άλλα πρότζεκτ κάνεις; Με τι άλλο δημιουργικό ασχολείσαι ή έχεις στα σκαριά;
Το μεγάλο μου όνειρο είναι να φτιάξω ένα επιτραπέζιο. Το’χω γενικά στο μυαλό μου αλλά δεν έχω κάτι πολύ συγκεκριμένο. Πρόσφατα έκανα και μια πρωταπριλιάτικη φάρσα μαζί με το Cinobo, ότι θα βγάλουμε animated σειρά Κουραφέλκυθρων (με τον Σπύρο Μπιμπίλα ως φωνή του κύριου Κλιάφα και την Χρύσα Ρώπα να παίζει τον εαυτό της) και πήρε τόσο θετικές αντιδράσεις (αν και ψέμα) που έχω αρχίσει να το σκέφτομαι σοβαρά. Σε πιο προσγειωμένα σχέδια, σίγουρα θα συνεχίσω τα κόμιξ και τις γελοιογραφίες και να γράφω μουσική. Ίσως και κάποιο live κάποια στιγμή; Γιατί όχι.
– Τα σχέδια σου τα βρίσκουμε και σε ένα προϊόν μπίρας. Αυτό πώς προέκυψε; Θες να μας πεις πώς πήρες την απόφαση ή πώς ήρθε η ιδέα πίσω από αυτό;
Αυτό δεν ήταν δική μου ιδέα και δεν θα το σκεφτόμουν από μόνος μου. Ευτυχώς υπάρχει ο Λουκάς και η Midnight Circus με την οποία έχουμε βγάλει μαζί 4 πλέον διαφορετικές μπύρες, η καθεμία με ετικέτα από τα Κουραφέλκυθρα που της ταιριάζει.
– Θα ήθελες να μοιραστείς κάτι άλλο μαζί μας;
Πρώτον να προσκαλέσω όλους τους αναγνώστες σας στη μεγάλη γιορτή των κόμικ, το Comicdom Con Athens 2022 στην πλατεία Κλαυθμώνος 15-17 Απριλίου και δεύτερον, να πω σε όσους δεν με ακολουθούν στο Instagram ότι πέρα από τα κόμιξ, τα τελευταία χρόνια το προφίλ μου φιλοξενεί κουΐζ με ερωτήσεις πάνω στα πιο cult θέματα που μπορώ να ξεθάψω από το ίντερνετ. Δοκιμάστε τα!
