Το σχολείο έχει τελειώσει και είναι το κατακαλόκαιρο, αλλά οι δάσκαλοι ετοιμάζονται σχετικά με το πως θα χρησιμοποιήσουν την Τεχνητή Νοημοσύνη την επόμενη σχολική χρονιά. Ο Θεός να τους βοηθήσει. Στις 8 Ιουλίου, η OpenAI, η Microsoft και η Anthropic ανακοίνωσαν μια συνεργασία αξίας 23 εκατομμυρίων δολαρίων με ένα από τα μεγαλύτερα συνδικάτα δασκάλων στις Ηνωμένες Πολιτείες για να εισάγουν “περισσότερη” Τεχνητή Νοημοσύνη στις τάξεις. Η πρωτοβουλία που ονομάζεται Εθνική Ακαδημία Εκπαίδευσης Τεχνητής Νοημοσύνης εκπαιδεύει δασκάλους στα κεντρικά γραφεία της στη Νέα Υόρκη στο πως να χρησιμοποιούν την Τεχνητή Νοημοσύνη τόσο για τη διδασκαλία όσο και για καθήκοντα όπως ο προγραμματισμός μαθημάτων και η συγγραφή αναφορών.
Οι εταιρείες αυτές ενδέχεται να αντιμετωπίσουν δυσκολίες. Αυτή τη στιγμή η πλειοψηφία του κοινού αντιλαμβάνεται τη χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης στην τάξη ως κάτι καταστροφικό, μια σίγουρη οδό για να μειωθεί η κριτική σκέψη και να επιταχυνθεί η πτώση της συλλογικής μας ικανότητας συγκέντρωσης.
Αντίθετα με αυτό το κύμα αντιδράσεων, οι εταιρείες Τεχνητής Νοημοσύνης υποστηρίζουν πως αυτό το νέο εργαλείο υπόσχεται πιο εξατομικευμένη μάθηση, πιο δημιουργικό προγραμματισμό μαθημάτων και ταχύτερη αξιολόγηση. Οι εταιρείες που χρηματοδοτούν αυτήν την πρωτοβουλία φυσικά δεν το κάνουν από καλοσύνη.
Στόχος και “θρησκεία” αυτών των επιχειρήσεων είναι το κέρδος. Ο στόχος τους είναι να κάνουν χρήστες τους δασκάλους και τους μαθητές. Η Anthropic προτείνει τα μοντέλα Τεχνητής Νοημοσύνης της σε πανεπιστήμια, ενώ η OpenAI προσφέρει δωρεάν μαθήματα για δασκάλους. Σε μια αρχική συνεδρία εκπαίδευσης για δασκάλους από την νέα Εθνική Ακαδημία Εκπαίδευσης Τεχνητής Νοημοσύνης, εκπρόσωποι από τη Microsoft έδειξαν στους δασκάλους πώς να χρησιμοποιούν τα εργαλεία AI της εταιρείας για προγραμματισμό μαθημάτων και αποστολή email.
Είναι νωρίς, αλλά τι λένε τα δεδομένα για το αν η Τεχνητή Νοημοσύνη βοηθά ή βλάπτει τους μαθητές;
Υπάρχουν δεδομένα που υποστηρίζουν την περίπτωση που προβάλλουν οι εταιρείες τεχνολογίας: Παιδιά που χρησιμοποιούν την Τεχνητή Νοημοσύνη για να βρουν ιδέες και να απαντήσουν σε ερωτήσεις που φοβούνται να κάνουν στην τάξη ενεργοποιούνται σε μεγαλύτερο βαθμό και σε αρκετές περιπτώσεις ανεβαίνει η αυτοπεποίθησή τους όταν τα καταφέρνουν. Οι δάσκαλοι με τη βοήθεια της Τεχνητής Νοημοσύνης μπορούν να οδηγήσουν τους μαθητές να γίνουν πιο συμμετοχικοί με τη σωστή καθοδήγηση. Φυσικά θα πρέπει να γνωρίζουν πρώτα απ΄όλα οι ίδιοι τους κινδύνους και τις πιθανές παγίδες.
Και όμως η ιστορία έχει και άλλη πλευρά. Παιδιά που χρησιμοποιούν συχνά την Τεχνητή Νοημοσύνη για να αντιγράψουν και να κάνουν συντομεύσεις εμφανίζουν μειωμένη κριτική σκέψη. Δεν πρέπει να ξεχνάμε το γεγονός ότι οι “παραισθήσεις” λανθασμένων πληροφοριών είναι αναπόφευκτο μέρος του τρόπου που λειτουργούν τα μεγάλα μοντέλα γλώσσας. Επομένως πόσο ορθή είναι η κατάκτηση της γνώσης, όταν υπάρχουν τόσα κενά ασφαλείας;
Υπάρχει έλλειψη σαφών δεδομένων που να αποδεικνύουν ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη μπορεί να έχει καθαρά θετική επίδραση στους μαθητές και είναι δύσκολο να εμπιστευτούμε ότι οι εταιρείες AI που χρηματοδοτούν αυτήν την πρωτοβουλία θα δώσουν ειλικρινείς συμβουλές για το πότε δεν πρέπει να χρησιμοποιείται η Τεχνητή Νοημοσύνη στην τάξη.
Δεν είναι ότι οι δάσκαλοι δεν προσπαθούν ήδη να κατανοήσουν πως να προσεγγίσουν την Τεχνητή Νοημοσύνη. Ένας από αυτούς ο Christopher Harris, ο οποίος ηγείται ενός συστήματος βιβλιοθηκών που καλύπτει 22 αγροτικές σχολικές περιφέρειες στη Νέα Υόρκη έχει δημιουργήσει ένα πρόγραμμα σπουδών για την εκπαίδευση στην Τεχνητή Νοημοσύνη. Τα θέματα κυμαίνονται από την ιδιωτικότητα κατά τη χρήση έξυπνων ηχείων μέχρι παραπληροφόρηση και deepfakes (οδηγίες για μαθητές γυμνασίου). Τ
«Το πραγματικό αποτέλεσμα θα πρέπει να είναι δάσκαλοι που έχουν αρκετή αυτοπεποίθηση στην κατανόηση του τρόπου λειτουργίας της Τεχνητής Νοημοσύνης και του τρόπου με τον οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο, ώστε να μπορούν να διδάξουν τους μαθητές για την τεχνολογία» υποστηρίζει ο Harris. Αυτό που πρέπει να αποφεύγεται είναι η υπερβολική εστίαση στα εργαλεία και τις προκατασκευασμένες οδηγίες που δίνονται στους δασκάλους χωρίς να γνωρίζουν πως λειτουργούν.
Αλλά όλα αυτά θα είναι άσκοπα χωρίς μια προσαρμογή στον τρόπο που τα σχολεία αξιολογούν τους μαθητές στην εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης τονίζει ο Harris: «Το μεγαλύτερο πρόβλημα θα είναι η αλλαγή των θεμελιωδών προσεγγίσεων για το πως αναθέτουμε και αξιολογούμε τη δουλειά των μαθητών μπροστά από την εξαπάτηση μέσω Τεχνητής Νοημοσύνης».
Η νέα πρωτοβουλία ηγείται από την Αμερικανική Ομοσπονδία Δασκάλων, η οποία εκπροσωπεί 1,8 εκατομμύρια μέλη, καθώς και την Ομοσπονδία Δασκάλων της Νέας Υόρκης, η οποία εκπροσωπεί 200.000 μέλη στη Νέα Υόρκη. Αν καταφέρουν να πείσουν αυτές τις ομάδες, οι τεχνολογικές εταιρείες θα έχουν σημαντική επιρροή στο πως διδάσκουν εκατομμύρια δάσκαλοι την Τεχνητή Νοημοσύνη, ωστόσο μερικοί εκπαιδευτικοί αντιστέκονται πλήρως στη χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης.
Η Helen Choi είναι μία από αυτούς. «Νομίζω ότι είναι καθήκον των δασκάλων να εξετάσουν τα εργαλεία που χρησιμοποιούν στην τάξη και να κοιτάξουν πέρα από τη φήμη» επισημαίνει η Choi, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας, όπου διδάσκει συγγραφή. «Μέχρι να γνωρίζουμε ότι κάτι είναι χρήσιμο, ασφαλές και ηθικό έχουμε το καθήκον να αντισταθούμε στην μαζική υιοθέτηση εργαλείων όπως τα μεγάλα μοντέλα γλώσσας που δεν έχουν σχεδιαστεί από εκπαιδευτικούς με την εκπαίδευση στο μυαλό».
➪ Ακολουθήστε το OLAFAQ στο Facebook, Bluesky και Instagram.