Γεωργία Δρακάκη
Ιστορίες
Μια ψύχραιμη καταγραφή της διαδρομής του δημιουργού και του αποτυπώματός του στον 21ο αιώνα.
Συνεντεύξεις
Ένας οφθαλμίατρος που θεραπεύει και αυτιά. Και ψυχές. Και μυαλά. Μέσω της μουσικής. Και δεν το κάνει μόνος. Κανείς δεν κάνει μουσική μόνος.
Όχι ότι πέσαμε από τα σύννεφα, αλλά κάποια πραγματάκια μάς φάνηκαν τραβηγμένα.
«Φίλα με, σαλπάρω και χάνομαι» και άλλα τέτοια τρομερά για το φιλί, το αιώνιο προπύργιο του έρωτα.
Η τρίτη, «η καλύτερη», προοριζόταν για το Olafaq.gr και δεν συνέβη ποτέ. Η Γιώτα Γιάννα ταξιδεύει τώρα στο φως.
Περπάτημα, ταξί, μετρό, λεωφορεία, υπομονή και κάποιες φορές, τύχη. Αν δεν οδηγείς, θα την χρειαστείς.
Ζούμε την εποχή των τελευταίων θερινών σινεμά της ανθρωπότητας.
Μια εικόνα που κυκλοφόρησε μάς οδήγησε σε συζήτηση έντονων τόνων, απέναντι σε κάτι προφανές. Ή μήπως δεν είναι, τελικά, τόσο προφανές;
Τον Ιούλη, τα σώματα και οι ψυχές εμπεδώνουν το καλοκαίρι. Ο Ιούλης είναι του θέρους η καρδιά.
Η νέα κυβέρνηση ανακοινώνει μέτρα ενίσχυσης, αλλά το Καλάθι του Νοικοκυριού ίσως διακοπεί.
Η τελευταία μέρα της εργάσιμης εβδομάδας, ιδίως εν μέσω θέρους, μας προξενεί αμηχανία και άλλα ενδιαφέροντα συναισθήματα.
Διαπερνά τα μουσικά είδη με την άνεση ενός πούπουλου που χορεύει στον αέρα. Τα μάτια της αστράφτουν. Το όνειρο το ζει πριν προλάβει να τ' ονειρευτεί.
