Γεωργία Δρακάκη
Απόψεις
Στην καρδιά της Αθήνας, κάθε βλέμμα, κάθε λέξη, κάθε σιωπή μπορεί να κρύβει μια κακοποίηση που δεν αφήνει σημάδια. Αυτή η σιωπή είναι η φωνή των ανήμπορων και των φοβισμένων, που υπομένουν αδιάκοπα.
OlaF@cked
Οι αντίχειρές των χεριών μας οδηγούν τη σύγχρονη εποχή στον ατέρμονο κύκλο του σκρολαρίσματος. Νιχιλισμός και άλλοι -ισμοί, παντού και πάντα, από το πρωί μέχρι το βράδυ.
Όποιον δήμαρχο κι αν εκλέξουν οι Αθηναίοι, οφείλουν να γνωρίζουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους.
Κι αν πετύχαμε ένα όνειρο ή έναν στόχο μας, κανείς δεν μας χρωστάει επιβράβευση ή αποδοχή. Σκληρό; Αληθινό.
Τον Οκτώβριο στην Αθήνα γίνεται (και θα γίνει κι άλλο) ένας ωραίος χαμός. Εμείς ξέρουμε από τώρα πού θέλουμε να βρισκόμαστε, ποιες μέρες.
Στα ζευγάρια, στις παρέες, στα πρώτα ραντεβού, στο εστιατόριο, στον καφέ, στο σινεμά κάποιος κερνάει κάποιον και αυτό σηκώνει κουβέντα.
Η αυτοβιογραφική ταινία του Αλμοδόβαρ «Πόνος και Δόξα» δεν βγήκε χθες. Όμως, χθες την είδαμε εμείς στο Ertflix και λυγίσαμε.
Στον "Γιατρό της Πείνας", τα κάρβουνα είναι φάρμακα.
Αντίχειρες, κυβερνήτες της εποχής. Νιχιλισμός και άλλοι -ισμοί, βράδυ πρωί.
«Το να μην διορθώνει κανείς τα λάθη του είναι μεγάλο λάθος», λέει ο Κομφούκιος. Τι θα διορθώσουμε όμως, αν δεν έχουμε σφάλει πρώτα;
Η νέα αγγλικούρα των καιρών μας έχει όνομα, λέγεται healing journey (ταξίδι ίασης, κατά λέξη) και αυτό είναι ένα κείμενο που συγκεντρώνει όσα μπορέσαμε να μάθουμε γι' αυτό.
Ο Στέφανος Κασσελάκης όφειλε να μιλήσει για την επέτειο δολοφονίας του Ζακ. Αυτό δικαιούμαστε να το αναμένουμε, μέχρι να μην αποτελεί είδηση το αν κάποιος διάσημος είναι gay.
