Γεωργία Δρακάκη
Απόψεις
Στην καρδιά της Αθήνας, κάθε βλέμμα, κάθε λέξη, κάθε σιωπή μπορεί να κρύβει μια κακοποίηση που δεν αφήνει σημάδια. Αυτή η σιωπή είναι η φωνή των ανήμπορων και των φοβισμένων, που υπομένουν αδιάκοπα.
OlaF@cked
Οι αντίχειρές των χεριών μας οδηγούν τη σύγχρονη εποχή στον ατέρμονο κύκλο του σκρολαρίσματος. Νιχιλισμός και άλλοι -ισμοί, παντού και πάντα, από το πρωί μέχρι το βράδυ.
Απολιτίκ εξυπνάκιας είσαι, βρε, όχι αναρχικός.
Όταν αγαπάς, πετάς. Κι όταν αγαπιέσαι, όμως, νιώθεις ανίκητος, δυνατός, τυχερός. Τι μετράει, τελικά, περισσότερο;
Οι σινεφίλ (βασικά, λανθιμοφίλ) οπαδοί της καρδιάς μας απαντούν με ασυνήθιστη για τα δεδομένα τους ψυχραιμία. Για Χούλιγκανς, δηλαδή, πολύ καλά άτομα.
Και πώς να την αντέξουμε προτού μας γονατίσει. Η πραγματικότητα, ντε. Ναι, αυτή. Αυτή η ύπουλη, η τρομερή, η αλλόκοτη!
Η τρέλα με την εφαρμογή που μας κάνει χίπις στο λεπτό δεν είναι τυχαία. Έχει πολύ και ωραίο ζουμί αυτή η θρυλική αντι-κουλτούρα.
«Δε ζω με τους νόμους σας / τα χαρτιά και τ’ άστρα / για να τη βολέψω / εγώ δε νοιάζομαι».
Μια αποκλειστική και "by all means" φανταστική δημοσίευση του Olafaq.
Ο σημαντικός, πολυγραφότατος στιχουργός, αρθρογράφος και συγγραφέας Φώντας Λάδης απαντά σε 20 ερωτήσεις της Γεωργίας Δρακάκη, λίγο πριν ξημερώσει.
Ζωντανή μουσική (έτσι, γενικά) έχει παντού. Ρεμπέτικα, όμως, πού έχει στ' αλήθεια και εγγυημένα; Σας πάμε μια τουρνέ-αστραπή στα καλύτερα της Αθήνας κι εσείς διαλέξτε.
Ο χρόνος δεν μπορεί να αλλοιώσει τον σκληρό πυρήνα των ραντεβού. Γιατί ο έρωτας είναι άχρονος, αλλά και διαχρονικός. Όπως, άλλωστε, και το φλερτ!
